طراحی محدودة بهینه نهایی در معادن روباز با روش‌های اصلاح شدة مخروط شناور دو

پس از اختراع کامپیوتر و استفادة همه جانبه آن، الگوریتم‌های مختلفی جهت طراحی محدودة بهینه نهایی معادن روباز ارائه شده است که هدف اصلی همة آنها پیدا کردن مجموعة بلوک‌هایی است که اگر استخراج شوند، سود به‌دست آمده تحت محدودیت‌های فنی و اقتصادی حداکثر شود. مهمترین الگوریتم‌های مختلف طراحی محدوده بهینة نهائی در معادن روباز عبارتند از: روش تئوری گراف لرچ و گروسمن، الگوریتم کوروبوف و روش های اصلاح شدة آن، روش مخروط شناور، روش مخروط شناور دو و برنامه ریزی پویا. از میان این الگوریتم‌ها، روش تئوری گراف لرچ و گروسمن تنها روشی است که قادر است محدودة بهینه واقعی را در تمام مدل‌ها محاسبه نماید. پیچیدگی این روش و نیاز به وقت کامپیوتری زیاد جهت حصول به جواب از معایب روش مذکور می‌باشد. روش مخروط شناور به دلیل اینکه در مدت زمان کمتری قادر است محدودة بهینه را محاسبه نماید و همچنین به دلیل سادگی، بیشتر از سایر الگوریتم‌ها استفاده می‌شود. این الگوریتم در بعضی از حالات قادر به تعیین محدودة بهینه واقعی نیست. به همین دلیل روش مخروط شناور دو برای برطرف نمودن بعضی از معایب روش مذکور توسط رایت ارائه و ادعا شده است که این روش قادر به تعیین محدودة بهینه واقعی می‌باشد. در این مقاله روش مخروط شناور دو برای بهینه بودن، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که روش مذکور در بعضی از حالات قادر به محاسبه محدودة بهینه واقعی نیست. همچنین دو الگوریتم مختلف برای اصلاح روش مذکور ارائه گردید و سپس برنامه‌های کامپیوتری لازم به زبان برنامه‌نویسی C++ در محیط ویندوز تهیه شد و کارائی روش‌های مذکور برای مدل‌های مختلف بررسی و نتایج آن با نتایج حاصل از روش تئوری گراف لرچ و گروسمن مقایسه گردید. نتایج نشان می‌دهد که الگوریتم‌های ارائه شده جواب‌های بهتری به‌دست می‌آورند.